Ölümü göze almazsan yaşayamazsın (Schiller)
Hayat ve ölüm birbirinden ayrılamayacak iki gerçekliktir. Ölüm, ilk anksiyete ve psikopatoloji kaynağı olsa da aynı zamanda ölüm fikrinin insanı koruma gibi bir işlevi de vardır. Nasılını yazının devamında anlatıyor olacağım..
Yalom’a göre ölüme dair kaygılar her zaman her yerde bulunur ve kişi hayat enerjisinin büyük kısmını baş etmekte zorlandığı korkuyu inkar etmeye çalışmakla harcar.
Ölüme Dair Hissettiklerimiz
Ölüme dair duygularımızı konuşmak için kaygı ile korku kavramlarının ayrımını yapmanın kritik olduğunu düşünüyorum. Korkunun bir nesnesi varken kaygının bir nesnesi yoktur. Kaygı hiçbir şeyden korkmaktır. Belki de tam da bu yüzden ölüme dair hislerimizi, düşüncelerimizi netleştirmek gerekmektedir. Hiçbir şeye dair hissettiğimiz kaygıyı korkuya dönüştürdüğümüzde onunla başa çıkabilmemiz daha kolay olur.
Aksi takdirde,
Kaygımızı azaltmak için sevilme ve sonsuza kadar hatırlanma arzusu, incinebilirlik, başkasıyla bir olma isteği, zamanı dondurma isteği gibi durumlarla ölüm anksiyetesini hafifletmeye çalışabiliriz
Ya da
Ölümü inkar ettiğimizde, ölüme dair kaygılar, özel olma ihtiyacı, işkoliklik, fazla kontrolcü olmak, narsisistik kişilik yapısı, saldırganlık, ve kurtarıcı arama isteği, panik bozukluk, depresyon, hipokondriyazis vb gibi belirtiler ve psikopatolojilerle kendini gösterebilir.
Peki ölüm fikri bizi nasıl korur?
Ölümün varlığıyla yüzleşip bu gerçekliğin varlığını bilerek yaşayanlar ise hayattaki önceliklerini yeniden düzenlemek, kendi için yaşamak, daha derin ilişkiler yaşamak, reddedilme korkusunda azalma, risk alabilme, depresif ve çeşitli korku belirtilerinde azalma vb. gibi değişimler yaşamaktadır.
Bu yazı ve terapide, sizi, hiçliği temsil eden ölüm kaygısı ve onu yok saymaya harcanan enerjiyi ölüme dair korkular ve ölümün varlığını bilerek yaşamak üzerine düşündürmeye davet ediyorum.
Son olarak ölüme dair düşünürken ufak bir yol haritası olması için Choron’un belirlediği korkuları sizinle paylaşmak istiyorum: ölümden sonra meydana gelenler, ölme olayının kendisi ve var olmanın sona ermesi.
Comments